قصه ی اصحاب کهف یک شوخیست اینجا یکروز که بخوابی همه تورا از یاد میبرند...

اسم های مجــازی
تصویر های مجــــازی
مشخصات مجــــازی
و در بین این همه چیزهای مجازی
تنـــها یک چیز حقیقت دارد

تنـــهایی " من و تـــو " ...

خواستـــــم مهمان دلت شَــــوم

در کوچــــه‌ ی علی‌ چَـــــپ تــــو

آواره شُـــــــــــــدم. . .!

چقدر سخته
تو خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی اما
وقتی دیدیش هیچ چیزی بجز سلام نتونی بگی ...

ز رابطه های مثلثی ، مستطیلی ، مربعی خسته شدم !
دلم یه رابطه دایره ای می خواد !
که من دورِ تو بگردم و تو دور من !

گاهی نیاز است دکتر به جای یک مشت قرص، برایت فریاد تجویز کند..

آدم هـــا وقتــــــی از هــــــم دور می شوند
که دارنـد به کــس دیگـــــــری نزدیـــک می شوند
شـــــــــــــــک نــکــــــــــن ...!

در ســــتایش ِ چشــــمهایــت
شــعری نــمیتوان گفت
خاضـــعانه
تنــها بــاید
تماشـــا کــرد ، مســت شد ، رهــا شد ...

حتے از هَمین راه دور...
شاید تو
سُکـوت میـان کلاممــ ـ ـ بـاشـے...
دیـده نمی شوی!
امـــا مـن، تـو را اِحسـاس مـے كنمـ ...
شایــد تــو...
هَیاهـوی قلبـمــ ـ ـ بـاشـے ...
شنیـده نمـے شوی...
امـا مـن، تـو را نـفس مـے کشمـ ـ ـ ... دیوانه وار

دل را به تو سپردم

مونس و غم خوارم باش

عشق را از تو آموختم

همنفس و همراهم باش

زندگی را در چشمان تو دیدم

نور و امید فردایم باش

خدا دل شکسته ام را که دید
معجزه ای کرد و
تــــــــــــــــــو را
برای عاشق شدن
برای مــن افـــرید!

دوست داشتن را نمی نویسند ، ثابت می کنند !

" همیــــــــن "

یعنی میشود روزی برسد.....
که بیایی.....
مرا در اغوش بگیری....
بخواهم گله کنم....
بگویی هیس دیگه هیچی نگو .....
بگویی همه کابوس ها تموم شد عزیزم

از حالا من و تو با همیم .....

تا تب لبهای تو میگیرد ازمن ،اختیار
میشوم تسلیمِ آشوبِ دلِ بی بندوبار
خیره ات میمانم ازبس،پینه میبندد نگاه
گاه هم میبویمت ، میبوسمت دیوانه وار
شوق لمست ،بی امان، تکثیر دارد میشود
وقتِ تکرارِ تو، درآئینه های بیقرار
دستپاچه میشوم، ازشیوه ی چشمان تو
میزنم بر خشت خشتِ عشق، مُهر اعتبار
آرزوها در حریمِ باورم گل میکنند
چشم بندی نیست ، پیوندِ کویرو جویبار

نقاشی اش خوب نبود
اما راهش را
خوب کشید و …
رفت.

مُهم نیست دوستم دارے یا نَـﮧ

مُهم ایـטּ استـــ کِـﮧ مـَـטּ هَــستـــَم ؛

عـِشق هـَست وَ هَواے اِحساسَــم هَنــوز آبے ست . . .!

بچه که بودم مامانم می گف تو خیابون پفک و چیپس و اینا نخور شاید یه بچه ای ببینه دلش بخواد...
یکی نیس همین مطلبو به این دختر پسرایی که سفت همدیگرو بغل می کنن و راه می رن انتقال بده!

حکايت عجيبي دارد

لب هاي خشک من و گونه هاي تو

شبيه يک ذره بين روبه روي خورشيد

گونه هايت را که دور و نزديک ميکني

آتش ميگيرم.

مادر تنها کسیه که میتونی براش ناز کنی، سرش داد و بیداد راه بندازی، باهاش قهر کنی!!! اما با اینکه تو مقصر بودی بازم با یه بشقاب غذا، با لبخند میاد و میگه: با من قهری با غذا که قهر نیستی !!!

**سلامتی همه مادران **

گفتم برو اگر چه دوستت داشتم به اندازه ی تمام بوسه هایی که از لبانم می گرفتی ...
گفتم برو چون دیدم پای ماندن نداری ...
آخر بال درآورده بودی !
گرچه در مقابل من خود را خسته نشان میدادی ...
رژ لبِ روی لباست نشان از پرواز داشت!
هیچ وقت هنر پیشه ی خوبی نبودی، حتی همان روز های اول که نمیتوانستی بگویی دوستت دارم !